O mundo das cidades

A cidade. Características.

· Número de habitantes: hai máis habitantes nunha cidade que no rural.En España, unha poboación ten que ter máis de 10.000 habitantes para ser considerada cidade.
· A forma externa: organización de vivendas e edificios organizados ao longo de rúas, plazas e edificios públicos.
· O traballo dos seus habitantes: empregados fundamentalmente no sector terciario (oficinas, ocio, hostelería,…)
· Desempeña a función de intercambio comercial, instalación de industrias, centro político e comercial.
· Forma parte dela un conxunto de edificios e locais destinados a comercio, banca, educación , sanidade,… e tamén mobiliario urbano como: semáforos, farolas, bancos,…
· O ritmo de vida é máis acelerado , hai maior consumo e hai máis individualismo entre a poboación.

Rañaceos da cidade de Frankfurt (Alemaña)

Crecemento das cidades.

- Área metropolitana: formada por unha cidade principal e outras cidades ou vilas máis pequenas, independentes entre si, próximas xeográficamente e que manteñen importantes relacións económicas e sociais coa cidade principal. Ex: Madrid, Barcelona, ... 

Área metropolitana de Barcelona.

- Conurbación urbana: conxunto de dúas ou máis cidades próximas e unidas fisicamente pero independentes entre elas. Ex: Manchester e Liverpool, conurbación do Rhin, etc...



Conurbación do Rhin.

-Megalópoles: territorios extensos nos que se inclúen cidades, áreas metropolitanas e connurbacións que forman unha grande área urbanizada. Ex: Toquio (Xapón).

Megalópole de Toquio.

Os espazos da cidade.
O conxunto de edificios, rúas, prazas, espazos verdes e a súa distribución chámase trama urbana. Nesta estrutura urbana pódense diferenciar tres partes:

-Casco antigo: nel atópanse a maior parte dos edificios históricos. É a parte da cidade construída antes da industrialización do s. XIX.

Casco antigo de Barcelona.

-Ensanche: é a parte da cidade que xorde a carón da revolución industrial, para acoller a un número inmenso de poboación que chega á cidade para vivir da industria. Normalmente nos ensanches vive poboación de clase media-alta.

Ensanche de Barcelona.

-Periferia: nela atópanse os barrios obreiros máis humildes, xunto coas industrias que se crean coa revolución industrial. Co paso do tempo a periferia diversificase, dando lugar a novos espazos como os polígonos industriais e os parques tecnolóxicos, as infraestructuras deportivas (estadios, áreas recreativas) e de transporte (circunvalacións, aeroportos, etc...), ou as urbanizacións de poboación de clase alta.

Periferia de Barcelona.